Pinksterdienst 1 juni met voorganger da. Anneke van der Velde
Da. Anneke vander Velde houdt bij de Vereniging Vrijzinnigen Kampen op maandag 1 juni om 10.15 uur een Pinksterdienst waarbij maximaal 30 mensen aanwezig mogen zijn. U kunt de dienst op Pinksterzondag via livestream volgen via de hieronderstaande link
Pinksterdienst da A. van der Velde vanuit Kampen
De liturgie kunt hieronder downloaden
Overdenking Hemelvaart 21 mei en Pinksteren 31 mei door pastor Graddie Meijer
De you tube overdenking van Hemelvaart en Pinksteren gemaakt door pastor Graddie Meijer kunt u bekijken en beluisteren via de volgende link:
overdenking Hemelvaart en Pinksteren
De podcastviering van ds. Anneke van der Velde kunt u downloaden via we transfer met de volgende link
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Liturgie podcast kerkdienst 19 april van
‘Op diezelfde dag’
Openingslied: Lied 216:
1,2 en 3 https://www.youtube.com/watch?v=YXq1b1mCBt8
Dit is een morgen als ooit de eerste,
zingende vogels geven hem door.
Dank voor het zingen,
dank voor de morgen,
beide ontspringen nieuw aan het woord.
Dauw op de aarde,
zonlicht van boven,
vochtige gaarde,
geurig als toen.
Dank voor gewassen, grassen en bomen,
al wie hier wandelt, ziet: het is goed.
Dag van mijn leven, licht voor mijn ogen,
licht dat ooit speelde waar Eden lag.
Dank elke morgen Gods nieuwe schepping,
dank opgetogen Gods nieuwe dag.
Introductie in begroeting
Aan het begin van deze viering spreken we uit,
dat we ons verbonden voelen,
in onze harten en het vertrouwen
dat het licht het wint van het donker.
In herinnering en verwachting van het Eeuwige Licht
aangeroepen onder vele verschillende namen.
Moge dit Licht ons hart openen voor een geest van liefde en
mededogen ook in deze viering.
Laten we bidden om ontferming:
Heer, ontferm U,
over de mensen die ernstig ziek zijn en eenzaam en alleen,
omdat ze hun naasten niet mogen besmetten.
Ontferm U over de mensen, die hun geliefde niet mogen bezoeken in hun stervensuur.
Ontferm U over de mensen in de zorg, de artsen en de verpleging, die misschien binnenkort moeten beslissen hoe beperkte middelen ingezet worden.
Heer, ontferm U over onze angst om onze dierbaren, om onszelf.
Ontferm U over onze zorgen over werk dat stil komt te liggen, over opdrachten die niet doorgaan, over financiële gevolgen voor ons huishouden.
Geef ons moed en rust, dat ons leven in Uw hand is, dat we geborgen zijn in U,
omdat we dat altijd al waren.
Amen.
Lied 283 ‘In de veelheid van geluiden’:
https://nederlandzingt.eo.nl/lied/in-de-veelheid-van-geluiden/POMS_EO_1541260?cHash=2a929c31ec83a559b4043df259dd9b24
In de veelheid van geluiden
in het stormen van de tijd
zoeken wij het zachte suizen van het woord,
dat ons verblijdt
En van overal gekomen
drinkend uit de ene bron
bidden wij om nieuwe dromen
richten wij ons naar de zon
Want wij mensen op de aarde
raken van het duister moe
Als uw hart ons niet bewaarde
sliepen wij ten dode toe
Laat uw dauw van vrede dalen
in de voren van de tijd
Vat ons samen in de stralen
van uw goedertierenheid
Die ons naam voor naam wilt noemen
al uw liefde ons besteedt
zingend zullen wij U roemen
en dit huis zingt met ons mee
We bidden om de Geest met een gebed van Bernardus van Clairvaux:
Kom, heilige Geest, spreek altijd tot mijn hart.
En als gij toch zwijgt, laat dan uw zwijgen tot mij spreken.
Want zonder U loop ik gevaar mijn eigen inzicht te volgen
en het te verwarren met wat Gij mij leren wilt.
Amen
Lezing: Lucas 24: 13 t/m 16
Diezelfde dag gingen twee van de leerlingen op weg naar een dorp dat Emmaüs heet en zestig stadie van Jeruzalem verwijderd ligt. Ze spraken met elkaar over alles wat er was voorgevallen. Terwijl ze zo met elkaar in gesprek waren, kwam Jezus zelf naar hen toe en liep met hen mee, maar hun blik werd vertroebeld, zodat ze hem niet herkenden...
Gedachten
Vorige week hebben we het Paasfeest gevierd. Het was anders dan anders. Ons denken en voelen wordt op dit moment toch wel erg bepaald door de pandemie. Maar tòch hebben we het feest van licht in het donker, leven door de dood gevierd. Allemaal thuis, al dan niet geholpen door podcasts, online diensten of gewone ‘papieren’ liturgieen.
Samen met mijn dochters zat ik vorige week te kijken naar mijn eigen online kerkdienst. Een beetje ongemakkelijk, en de kritische opmerkingen van mijn dochters maakten het er niet beter op. Toen ging de telefoon, een goede vriendin met corona werd naar het ziekenhuis overgebracht…
Ik werd meteen weer met beide benen op de grond gezet. En ik kon mijn verwarring en verdriet niet goed verbergen voor mijn beide dochters, die hun moeder juist zo feestelijk op het scherm hadden horen spreken over leven na de dood, altijd opnieuw kunnen beginnen, overwinning van de hoop. Ik moest me even hernemen…
En nu deze zondagochtend na Pasen.Traditiegetrouw staan de Emmaüsgangers op het programma. De eerste verschijning van Jezus na de opstanding. Ik last het Bijbelgedeelte deze week ter voorbereiding, en het trof me dat het verhaal begint met ‘Diezelfde dag….’ Op één dag, op één moment kan er veel gebeuren… Zo ook op die Paasochtend vorige week. Leven na de dood, maar ook ziekte, verdriet en dreiging van dood.
In ons Bijbelgedeelte van vanochtend gaat het over twee mensen; de Emmaüsgangers. Zij zijn somber gestemd, teleurgesteld, verbitterd. De twee komen van Jeruzalem en gaan naar Emmaus. Ze kwamen uit Jeruzalem; de plaats waar de dood van hun rabii had plaatsgevonden op brute wijze. De man in wie ze zoveel vertrouwen gesteld hadden, aan wie ze zoveel hoop hadden ontleend. En je ziet en je hoort in dit verhaal deze twee mensen worstelen met wat ze moeten geloven, en waar ze op moeten koersen. Ze zijn teleurgesteld. Ze hebben een ‘somber gelaat’. Ja, er zijn aanwijzingen dat hun rabbi weer is opgestaan, maar dat geloven ze eigenlijk niet. Er is een perspectief van overwinning van het leven op de dood, van het licht op het donker, ze benoemen het, ze praten erover, maar ze willen er niet aan. Zoals ook ik op die Paasochtend van vorige week dacht: dat hele Paasverhaal kan me gestolen worden, als het maar goed gaat met onze vriendin… En ik sprak erover met mijn dochters, zoals ook de Emmaüsgangers met elkaar spraken..
Wat kunnen we met het verhaal van de Emmaüsgangers in deze tijd? In de eerste plaats laat het verhaal zien, dat ‘geloven’ geen gemakkelijke antwoorden geeft, geen verhaal is dat ‘af’ en ‘rond’ is. Geloof is nooit gerieflijk, nooit af, stelt je altijd vragen, zet je altijd op het verkeerde been. Het verhaal leert denk ik ook dat je in je geloofsweg niet om de verbittering, de teleurstelling, de somberheid heen kunt. De vragen die je kunt en moet stellen bij al het verdriet in de wereld.. En de Emmaüsgangers stellen hun vragen, zijn somber in hun geloof. Terecht. Zo mogen en moeten wij ook onze vragen stellen, en mogen we terneergeslagen zijn, en daarover spreken met elkaar.
Want wat het verhaal van de Emmaüsgangers ons ook lijkt te zeggen, is dat je je geloofsweg, die reis in je leven om de Eeuwige te zoeken, het grote levensgeheim, het grote ‘en toch’.. dat je die reis niet alleen maakt, maar in gesprek met de ander. Samen op zoek naar de betekenis van en in je leven. De ander doet er toe in je geloof, je kunt een geloofsweg niet in je eentje afleggen. Je spreekt je verwondering uit, je legt je vragen voor, je verdriet, je vreugde, je dankbaarheid, je ontzetting. Met je partner, met familie, vrienden, kinderen en kleinkinderen. Soms is het genoeg om je verwondering, je vragen en het waarom uit te spreken, en in dat gesprek kun je dan de ervaring hebben van verbondenheid en dat er een derde meepraat. Het gaat in het verhaal van de Emmaüsgangers over vragen stellen en verhalen vertellen. Om iets van zin te ontdekken. Zin bestaat uit zinnen, zegt Ilja Leonard Pfeijffer in een van zijn romans. In het zoeken naar zin hebben we zinnen nodig, vragen en verhalen.
Maar daarmee is de zin er nog niet. Ik dacht ook op Paasochtend in mijn online overdenking dat ik in mooie zinnen de zin van Pasen had afgerond en had verwoord. Maar ik werd meteen door de bittere realiteit ingehaald. En toen ervoer ik in het delen van de schrik en het verdriet met mijn dochters toch iets van wankele troost, verbinding, kwetsbare verbondenheid met dat wat van Eeuwigheidswaarde is, en dat sterker is dan de feitelijke, ellendige gebeurtenissen.
Het bijzondere in dit verhaal van de Emmaüsgangers is, dat zij Jezus niet zien als hij bij hen is,en dat als zij hem zien, hij weer weg is. zo gaat het vaak op momenten dat je God denkt te herkennen. Je ziet even een glimp van de eeuwigheid, maar dan is het ook weer weg. Zoals je even op Paasochtend kunt denken dat je de opstanding hebt begrepen, maar dat daarna ziekte en dood zich opdringen. ‘Op diezelfde dag…’
Het mooie vind ik, dat dit verhaal van de Emmaüsgangers, dit verhaal over de geloofsweg, heel aards eindigt, met een maaltijd. In het breken van het brood herkennen ze Jezus, in het delen van de eerste levensbehoeften. We kunnen nog zo mooi in zinnen spreken over de zin van het leven, Maar waar het uiteindelijk op aan komt in geloof is de eenvoud van het liefdevol delen. In dagelijkse, aardse, kleine liefdedaden, tegen de stroom in. Begin daar maar eerst eens mee als je de Eeuwige wilt ontmoeten, lijkt het slot van het verhaal te zeggen.
Emmaüsgangers zijn wij in ons leven, tussen vreugde en verdriet. Even een glimp van kwetsbare eeuwigheid in onze vragen, verhalen en gesprekken, maar vooral in ons liefdevol delen met elkaar. Moge het zo zijn...
Lied 657 ‘Zolang wij ademhalen’
https://www.youtube.com/watch?v=djpbDsc-dkM
Zolang wij ademhalen,
schept Gij in ons de kracht.
Om zingend te vertalen
waartoe wij zijn gedacht:
elkaar zijn wij gegeven
tot kleur en samenklank.
De lofzang om het leven
geeft stem aan onze dank.
Het donker kan verbleken
door psalmen in de nacht.
De muren kunnen vallen:
zing dan uit alle macht!
God, laat het nooit ontbreken
aan hemelhoog gezang,
waarvan de wijs ons tekent
dit lieve leven lang.
Ons lied wordt steeds gedragen
door vleugels van de hoop,
het stijgt de angst te boven,
om leven dat verloopt.
Het zingt van vergezichten,
het ademt van uw Geest.
In ons gezang mag lichten
het komend bruiloftsfeest.
Stil gebed
Onze Vader
Onze Vader die in de hemel zijt,
Uw naam worde geheiligd.
Uw koninkrijk kome.
Uw wil geschiede,
gelijk in de hemel,
zo ook op de aarde
Geef ons heden ons dagelijks brood.
En vergeef ons onze schulden
zoals ook wij onze schuldenaars vergeven.
En leid ons niet in verzoeking,
maar verlos ons van de boze.
Want van U is het koninkrijk
en de kracht en de heerlijkheid in eeuwigheid.
Amen.
Zegen
Dat onze tong woorden van liefde zal spreken
Dat onze handen daden van warmte uitstralen
Dat onze ogen schitteren van genegenheid
Dat onze oren gespitst zijn op de signalen van gerechtigheid
Dat onze voeten zullen gaan op de weg van de vrede
Dat wensen wij elkaar toe
En daartoe zegene ons de Eeuwige
Amen
Lied 425
https://www.youtube.com/watch?v=TSri-mxLCUc
Vervuld van uw zegen
gaan wij onze wegen van hier,
uit dit huis
waar uw stem wordt gehoord,
in Christus verbonden,
tezamen gezonden
op weg in een wereld
die wacht op uw woord.
Om daar in genade uw woorden
als zaden te zaaien
tot diep in het donkerste dal,
door liefde gedreven,
om wie met ons leven
uw zegen te brengen
die vrucht dragen zal.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
De Paaspreek van pastor Graddie Meijer kunt u beluisteren op you tube:
Voor de Stille Week voor Pasen heeft pastor Graddie Meijer de volgende you tube film gemaakt:
De preek van Palmpasen door pastor Anneke van der Velde is te horen via onderstaande link preek palmpasen en de liturgie liturgie dienst palmpasen